Hamileliğin ilk 3 ayında yaşadığım değişimler

Başlığı görünce diyebilirsiniz 3 ayda ne değişiklik olabilir ki? Öyle demeyin, gerçekten de insan oldukça farklı biri haline gelebiliyor.

Öncelikle duygular!!! Ah o hormonlar yok mu? Bir anda acayip olumsuz şeyler ile karşılaşacakmışım gibi hissedip ağlamaklı oluyorum mesela, belkide annelik duygusunun ağır basması ve bebek için endişelenmemden kaynaklanıyordur bu durum bilemiyorum. Kim bilir belkide belirsizlik ve bekleyip sabretme süreci fazla geliyordur bana. Diğer taraftan yine bir sebep yokken içim huzurla doluveriyor. Bebeğimi kucağımda hayal ediyorum ve diğer dertler hikaye gibi geliyor "Dünya yansa umurumda değil!" durumu yani:) Bir süredir beklediğimiz iş değişikliğinde işler iyice çıkmaza girmiş durumda halbuki, benim için çok önemli olan bu konu bile önceliğini çoktan yitirdi. Daha önceden kolay kolay söyleyemediğim bir söz olan "Her şey olacağına varır..." sözünü sıkça kullanabiliyorum artık.Çok değil 2 ay önce uykularım kaçıyordu bu sorun yüzünden. Oysa şimdi bebekler gibi uyuyabiliyorum geceleri, üstelik gündüzleri de şekerleme yaptığım oluyor:)

Gelelim fizikyolojik değişikliklere. Ben ilk olarak kesik kesik kramplar hissettim karnımda, sol ve sağ taraftan rahmimin olduğu yere doğru inen. Daha sonra bunu tuhaf uzun sancılar takip etti, korktum bir terslik var diye, malum önceki yazımda belirttiğim kanama sorunu ile karşı karşıyaydım ve her an tetikteydim. Bir şey olacak diye. Belki de bu korku yüzünden kendimi çok dinler olmuştum bilemiyorum...İlk gebeliğim olduğu için sanırım mide bulantısı ve kusma gibi sıkıntılarım pek olmadı. Sadece sabahları yoğun olmak üzere bir hassasiyet söz konusu oldu. Kokulara ve bulamaç gibi görünen şeylere, hatta çoğu sulu salçalı yemeğe uzaktan bakmaya bile tahammül edemez oldum diyebilirim. Son günlerde ise şişkinlik ve reflü gibi mide rahatsızlıkları yaşıyorum. Halbuki çok dikkat ediyorum yediklerime, az yiyorum, seçiyorum dokunabilecek olanları ama yine de önleyemiyorum bu durumu.

En son olarak büyüme ile ilgili değişikliklere değinmek istiyorum istemeden de olsa:( Bir süredir raporlu ve yatak istirahatinde olduğum için ev kıyafetlerinden başka bir şey giymiyorum. O yüzden de eski kıyafetlerimle aramın nasıl olduğu ancak doktora giderken görebiliyorum. Bir çoğuna zaten hamilelikten önce yeterince zayıflayamadığım için artık giremiyorum. Maalesef dün ilk hamile kıyafetimi aldım. Aslında bir süre daha idare edebilirdim evdeki kıyafetlerimle ama düşük bel pantolonlarım bu soğukta buna müsaade etmediler. En iyisi kabul edip adam gibi giyinmek...Ne de olsa artık anne oluyoruz... Ha bu arada anlatmadan geçemeyeceğim GeBe mağazasında kıyafet denerken kabinde bulduğum cırt cırtlı hamile yastığını takarak yaklaşık 6 ay sonra ne halde olacağımı görmüş oldum. Çok komikti, hemen fotoğraflarımı çektim kabinde bizimkilere göstermek üzere. İşin aslı biraz da ürktüm, "nasıl olacak?, nasıl yürüyeceğim bu halde?" soruları aklıma gelince. Neyse, zamanı gelince göreceğiz değil mi?