Selam haftalık:)
Bu hafta içimdeki kelebeği dinlemek ve takip etmekten başka çok fazla bir şey yapabildiğimi söyleyemeyeceğim maalesef. Gece uyurken (iki yastık kullanıyor olmama rağmen) kendimden geçip bebeğimi rahatsız ediyormuyum acaba düşünmekten kendimi alamıyorum. Her sabah hadi hareket et bebeğim diye uyanıyorum sabahları. Hemen ilaçlarımı (elevit- neredeyse tanıdığım tüm hamilelerin aldığı multi vitamin, eutrox-tiroid rahatsızlığım için aldığım ilaç ve demir ilacım) bol su ile yutuyorum ve sonra tekrar uzanıp bekliyorum 10 dk kadar ve o ilk kıpırtıyı duyar duymaz rahatlıyorum. Ohh bir şey olmamış yavrucuğuma diye:) Psikopat anne adayı!
Yediğim yemeğe, tatlıya, süte ya da uzun süre bilgisayar başında oturup yaptığım çeviriye tepki veriyor Koray! Ya da ben öyle algılıyorum. Koray acıkmış, susamış, canı tatlı istemiş, yorulmuş!!! Böylelikle kendi günahlarımı azaltıyorum. Hamileliğin de bir şerefi olması lazım değil mi? Canım babam biri hasta olduğu zaman yorgan döşek yatmak ve nazlanmak gerektiğini, hastalığın da bir şerefi olduğunu söyler hep. Ben de bu sözü hamileliğe uyarlayıp hamilelik kredilerimi kullanıyorum kendimce :P
Yarın 22. hafta doktor randevumuz var, yine göreceğiz seni, bize güzel pozlar ver olur mu?
Sevgilerimle,
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder